yaz bitmeden..

yalnızlığını kalabalıklandırmasını bilmeyen, telaşlı bir kalabalık içinde yalnız olmasını da bilmez. demiş baudelaire. yalnız olmaya gidiyorum ama bunu o yüzden yazmadım. her yere yazdığım için yazdım. herkesin derdi aynı, herkes bi yerlerden, birilerinden, evinden, ailesinden uzaklaşmak istiyor. 'kaçmak' istiyoruz. 'çekip gitmek'.. ben kendisini özleyenlerdenim. unuturum kendimi bi yerlerde, birilerinde.. nerede unuttuğumu aramaya gitmem ama unuttuğumu bulmaya da gitmem, faydası yok. savaşsa bu, şimdi bittiyse, elinde ardında ne kalmış onu bilmeli.. bu yüzden bence, farkında olanlar asıl gidenlerdir. asıl kaçanlar, çekip gidenler hep farkındadır. nerede unuttuğunu kendisini, bile bile nerede bıraktığını.. bulmaya değil, bulduğu yerden uzaklaşmaya gitmeli insan..